Miejska Biblioteka Publiczna

"Gniazdko dudków" to powieść napisana na cztery ręce przez kultowych nowojorskich poetów: Johna Ashbery’ego i Jamesa Schuylera. Poetycki duet pisał ją, z przerwami, kilkanaście lat, a potem tandem polskich poetów - Andrzej Sosnowski i Tadeusz Pióro - przekładał ją, z przerwami, ponad dwadzieścia pięć lat. We wstępie Ashbery’ego czytamy: "Czysty przypadek sprawił, że James Schuyler i ja zaczęliśmy pisać "A Nest of Ninnies" - opowiada John Ashbery. - Był lipiec roku 1952, kiedy wracaliśmy do Nowego Jorku z East Hampton [...]. Zaczynając się nudzić, Jimmy powiedział: - A może byśmy tak napisali powieść? - A jak mielibyśmy to zrobić, zapytałem. - To proste, ty piszesz pierwsze zdanie - brzmiała odpowiedź. Dla Schuylera było to dość typowe - wpaść na błyskotliwy pomysł, po czym zatrudnić kogoś innego, żeby wprowadził go w życie. Żeby nie dać się wystrychnąć na dudka, rzuciłem zdanie złożone z trzech słów: Alice was tired". Efektem tego pomysłu jest jeden z najdziwniejszych i najbardziej żywiołowych eksperymentów w historii literatury amerykańskiej, pastisz opery mydlanej, literackie tour de force rozgrywane na przedmieściach Ameryki.

Hannah Abbott boi się świata. Dręczona lękiem, wiedzie samotne, spokojne życie na przedmieściach Yorkshire. Rzadko wychodzi z domu, a jej jedyną przyjaciółką jest staruszka z sąsiedztwa, Edith. Jednak kiedy naprzeciwko wprowadza się rodzina Masonów, ciche życie Hannah zmienia się na zawsze.

Z zewnątrz Masonowie sprawiają wrażenie rodziny idealnej. Jednak pewnego dnia Hannah widzi, jak April w oknie swojego pokoju wywiesza niepokojący napis, wobec którego sąsiadka nie może pozostać obojętna.

Laura Mason ma dość udawania, że wszystko jest w porządku. Z pozoru ma piękną rodzinę, dobrą pracę i kochającego męża. Ale za zamkniętymi drzwiami nic nie jest tym, czym się wydaje.